Bu bloga en son yazıyı 4.5 ay önce yazmışım. Neye küstüğümü hatırlıyorum. Kadınlar Euroleague mücadelesinde, finale çıkma mücadelesi veren Fenerbahçe'nin yalnız bırakılmasına çok içerlemiştim. Tarihimizde ilk defa, hem de İstanbul'da EL Final'i oynama şansımız varken; bunu böyle tepmek hiç hoşuma gitmemişti. 1 gün önce Abdi İpekçi'de misafir takım seyircisi olarak yer almalarına rağmen tribün dersi veren Fenerbahçeli binler; Rivas Ecopolis maçında hiç uğramamışlardı salona... Ben anladım ki Fenerbahçe sevgisi değil, Galatasaray nefreti besliyordu bazılarını... Kötü bir duygu...
Daha sonra da BBL play-off'ları fazla sıkıntılı geçti Fenerbahçe için. Fenerbahçeli biri olarak da yazmak gelmedi içimden... Arada bir Spahija yazılarımı hatırlattım twitter üzerinden, o kadar. Yenisini yazamadım. Kontrol sağlayamıyordum...